O Consello de Ministros aproba os proxectos de Lei da taxa Google e da taxa Tobin

O Consello de Ministros aprobou esta mañá a remisión ás Cortes Xerais dos Proxectos de Lei que crean o Imposto sobre as Transaccións Financeiras e o Imposto sobre Determinados Servizos Dixitais (alcumados como taxa Google e taxa Tobin respectivamente). Ambas as figuras tributarias van na liña trazada pola Comisión Europea, e que tamén defenden outros organismos internacionais, para adecuar o sistema fiscal ás novas áreas de negocio dixital e tamén á realidade transfronteiriza que implica a globalización e que non están ben reflectidas no marco tributario actual.
O Consello de Ministros considera que o sistema fiscal debe evolucionar na mesma dirección que o fai a sociedade e a tecnoloxía no século XXI. Por tanto, a aprobación destes dous novos impostos enmárcase na necesidade de modernizar o sistema tributario español co obxectivo de que siga sendo unha panca eficaz no desenvolvemento dun Estado do benestar potente e que ofreza unha ampla cobertura.
Trátase de buscar un sistema fiscal máis xusto e redistributivo e para iso ve preciso avanzar pola senda impositiva xa iniciada por países da nosa contorna, como Francia ou Italia, e avalada polas autoridades comunitarias. Esta transformación do sistema fiscal realizarase sen subir os impostos á clase media e traballadora, nin aos autónomos nin ás PEME.
Estes dous novos tributos xa se presentaron na anterior lexislatura, pero a súa tramitación non puido completarse pola convocatoria de eleccións. Existen dúbidas sobre a súa implantación, xa que países que avanzaron na mesma liña como Francia adiaron o seu gravame sobre servizos dixitais ante a ameaza dunha guerra arancelaria con EE.UU., país ao que pertencen os xigantes da Internet que verían afectadas as súas contas.

Imposto sobre Transaccións Financeiras

O Consello de Ministros aprobou o Proxecto de Lei do Imposto sobre Transaccións Financeiras para reforzar o principio de equidade do sistema tributario, xa que grava unhas operacións que non se atopan suxeitas nestes momentos a imposto algún. Ademais, este tributo afecta o sector financeiro, que foi receptor de importantes axudas públicas durante a crise, de forma que agora contribúa máis ao mantemento do Estado de benestar.
Trátase dun imposto indirecto que grava cun 0,2% as operacións de adquisición de accións de sociedades españolas, con independencia da residencia dos axentes que interveñan nas operacións, sempre que sexan empresas cotizadas e que o valor de capitalización bolsista da sociedade sexa superior aos 1.000 millóns de euros. Desta forma, evítase que o Imposto afecte á compravenda de accións de PEME.
Ademais, o Imposto non afecta o mercado primario, polo que non terá impacto nas empresas que saísen por primeira vez a Bolsa. O suxeito pasivo é o intermediario financeiro que transmita ou execute a orde de adquisición.
Entre as adquisicións que estarán exentas do devandito gravame, destacan, ademais das operacións do mercado primario, as necesarias para o funcionamento de infraestruturas do mercado, as de reestruturación empresarial, as que se realicen entre sociedades do mesmo grupo e as cesións de carácter temporal.
A liquidación do Imposto será mensual e os contribuíntes deberán presentar unha declaración anual. A estimación de ingresos deste gravame é de 850 millóns de euros anuais.

Imposto sobre Determinados Servizos Dixitais

O Consello de Ministros tamén aprobou o Proxecto de Lei do Imposto sobre Determinados Servizos Dixitais co obxectivo de adaptar a tributación aos novos modelos de negocio dixital. Actualmente, hai operacións propias da economía dixital que non están gravadas, o que supón tamén un agravio para os negocios tradicionais. O Proxecto presentado ten a súa orixe na proposta de Directiva comunitaria de marzo de 2018 para gravar eses servizos dixitais.
España aposta por lograr un consenso a nivel internacional nesta figura e traballa no marco da OCDE e o G20 para lograr ese acordo. Con todo, sen deixar de buscar ese consenso global, hai que avanzar a nivel nacional nesta figura co compromiso de que, unha vez alcanzado un acordo internacional, España adaptará a súa lexislación a ese tributo consensuado.
Varios países da contorna europea comparten esta postura de España e xa deron pasos para implantar un imposto dixital propio e mesmo, nalgúns casos como Francia ou Italia, xa foi aprobado. Tamén Reino Unido presentou un gravame e Austria ou Alemaña teñen impostos que gravan algún servizo dixital.
Ademais, este Imposto segue as conclusións recollidas no programa BEPS de loita contra a erosión de bases impoñibles aprobado pola OCDE e que identificou entre os desafíos fiscais, a dixitalización da economía. De feito, o Imposto aprobado hoxe pretende gravar ingresos obtidos en España por grandes empresas a partir de certas actividades dixitais que escapan ao actual marco fiscal.
O obxectivo do Imposto, de carácter indirecto, é gravar servizos dixitais nos que existe unha contribución esencial dos usuarios no proceso de creación de valor da empresa que presta eses servizos, e a través dos cales a empresa monetiza esas contribucións dos usuarios.
O Imposto afecta a aquelas empresas cuxo importe neto da súa cifra de negocios supere os 750 millóns de euros a nivel mundial e cuxos ingresos derivados dos servizos dixitais afectados polo imposto superen os tres millóns de euros en España. Estes limiares axudan a garantir que só se grave ás grandes empresas e que as PEME non estean afectadas por este tributo.
O tipo de gravame do Imposto é do 3% e aplícase a tres conceptos: a prestación de servizos de publicidade en liña; servizos de intermediación en liña; e a venda de datos xerados a partir de información proporcionada polo usuario.
Quedan excluídas a venda de bens ou servizos entre os usuarios no marco dun servizo de intermediación en liña; e as vendas de bens ou servizos contratados en liña a través da páxina web do provedor deses bens ou servizos na que o provedor non actúa como intermediario.
A recadación estimada é de 968 millóns de euros e a súa liquidación terá unha periodicidade trimestral. Con todo, de maneira excepcional, este primeiro ano o pago efectuarase a finais de 2020. Esta medida pretende dar unha maior marxe ás negociacións a nivel internacional, con idea de chegar a un consenso global nos próximos meses, e, ademais, facilitar a adaptación das empresas afectadas.
Á hora de expor este tributo tívose en conta o forte crecemento dos ingresos pola publicidade en liña, os servizos de intermediación prestados por plataformas dixitais e o tráfico de datos na Internet.